เคยลืมใครสักคนไม่ได้มั้ยคะ ( T______________T)~

นานาสวัสดี
ตามหัวข้อเลยค่ะมีใครบ้างคะที่ในช่วงชีวิตนึงจะลืมใครสักคนไม่ได้

เราขอตั้งชื่อคนที่เราไม่มีวันลืมเค้าเลยว่าพี่ "มุม" ละกันนะคะ เรารู้จักพี่มุมทางเฟสบุคค่ะ เค้าเป็นเพื่อนของคนที่เราเคยคบเราเลยแอดเฟสพี่มุมไปค่ะ แล้วพี่

มุมก็คุยกับเราตลอดเลย ทั้งในแชทและหน้าวอลค่ะ แต่ตอนนั้นเราไม่คิดอะไรกับพี่เค้าหรอกนะคะเพราะว่าเค้าเป็นเพื่อนกับคนที่เราเคยคบ แต่เวลามันผ่านไป

ค่ะทำให้เราได้คุยกับทุกวัน พี่เค้าให้เบอร์มาแล้วเว้นตัวหลังเอาไว้ให้เราสุ่มโทรหา แต่จะมีใครเชื่อล่ะว่าเราโทรสายเดียวก็ติด (โอ้โห้ววว >___<)

จากคุยในเฟสก็มาคุยทางโทรศัพท์มากขึ้นค่ะ วันนั้นเรากับเพื่อนๆจะไปหาอะไรกินค่ะพี่เค้าก็เลยมาหาที่ร้านของกิน (เค้าขายของอยู่แถวนั้นพอดี) พี่มุมเค้าก็

มาหาเราค่ะ เราเห็นรอยยิ้มพี่เค้าใจเรานี่แทบละลายแหนะ (ถึงพี่เค้าจะหัวเถิกและฟันเหยิน ^____^) เค้ามาหาเราแล้วเค้าก็ไปค่ะ พอกลับถึงบ้านก็คุยกัน

ปกติค่ะ จนมาวันนึงพี่เค้าชวนเราไปเดินตลาดนึงที่เปิดตอนกลางคืน(ขอไม่บอกนะคะ) เราก็เขินนะคะที่พี่เค้าชวนเราไปน่ะงึ้ยยย >______< พี่เค้าจะซ้อน

มอไซค์พ่อแล้วเราก็ซ้อน เป็น 3 คนไปด้วยกันค่ะ พอถึงมันเป็นเวลาที่เรามีความสุขมากๆเลยค่ะ เดินแบบไม่เหนื่อยเลยแล้วก็กลับกัน พี่เค้าจับมือเราเอาไว้

ตอนซ้อนรถเรารู้สึกดีมากๆเลย แล้วเราก็คุยกับพี่เค้าปกติค่ะ แล้วมาถึงวันที่พี่เค้าชวนเราไปตักบาตรในวันเข้าพรรษาหรือออกพรรษาไม่รู้คะเราจำไม่ได้นะ

เราก็ไปเค้าก็เอารถมารับเราก็ไปใส่บาตรด้วยกัน แล้วพี่เค้าก็พาเราไปสวนหลวงร.9 ไปนั่งเล่น พอไปนั่งเล่นเสร็จพี่เค้าก็ถามเราว่าอยากไปไหน เราเลย

บอกว่างั้นไปที่นี่ดีกว่าไม่เคยได้ไปตั้งแต่อยู่ป.1 พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ตอนเราไปก็ดูปลาปกติเราก็ดื้อๆวิ่งไปวิ่งมาเพราะมันตื่นเต้น (ลืมว่าแก่แล้ว)จนมาถึงตู้

ปลาใหญ่เราก็เลยไปนั่งดูปลา เรานั่งห่างพี่มุมเค้ามากเลย แล้วพี่เค้าก็ขยับมานั่งไกล้ๆ ใจเราแทบลงไปตาตุ่มเลยทีเดียว แล้วพี่มุมเค้าก็พากลับบ้านคะกลับ

บ้านพี่เค้านะไม่ใช่กลับบ้านเรา (ไม่คิดเลยจะพากลับบ้าน เขินมาก) ไปถึงบ้านก็เจอพี่สาวของพี่เค้าแล้วก็เจอป้ากับยายหรือย่าไม่รู้คะจำไม่ได้ พี่มุมออกมา

ส่งพี่สาวของเค้าอีกที เลยชวนเราไปด้วยเราก็ไปค่ะ พอดีพี่เค้าแวะไปเดินห้างดังในบางแสน หุหุ เราก็ไปกับพี่เค้านะ มีคำพูดนึงที่พี่สาวเค้าพูดออกมาว่า

"ไอมุมอะมันไว้ใจไม่ได้หรอก" อะไรประมาณนี้ตอนนั้นเราคิดว่าพี่เค้าจะพูดแค่ขำๆค่ะ พอไปส่งพี่สาวพี่มุมเสร็จก็กลับบ้านมาอีกรอบ รอบนี้พี่เค้าให้เราเข้า

มาในห้องเค้า มานอนเล่นรอเวลาไปจัดร้านตอนเย็น เราเหนื่อยมากเลยเลยนอนตรงที่นอนพี่มุม โดยไม่เกรงใจใคร นอนยึดที่นอนเค้าเลย เค้าก็นั่งเล่นคอม

แล้วก็เปิดหนังให้เราดู ก็นอนเล่นไปจนถึงเย็นค่ะ (ฮั่นแน่ลุ้นละสิ!!!) จนถึงเย็นขอไม่เล่าอะไรมากนะคะก็ออกไปร้านกับพี่เค้าซึ่งเรานั่งรถไปกับพ่อพี่เค้า แล้ว

เค้าจะขี่รถตามมา เกรง!!!!!!!! มาก พอถึงร้านก็เจอแม่พี่เค้าอันนี้เกรงกว่าเก่าเค้าก็ใช้เราบ้างนิดหน่อยแต่เรางงๆๆงวยๆ ช่วยอะไรพี่เค้าไม่ได้เลย (เป็นโรคเอ๋อ

แง้)  แล้วเค้าก็มาส่งแต่พี่เค้าถามว่า อยากกินอะไรมั้ยเดี๋ยวพี่พาไปกินไอติม แหะๆ กำลังหิวเยยยย >_______< ก็ไปนั่งกินไอติมกันแล้วก็พาเรามาส่ง


ทุกเช้าเราจะซื้อหมูปิ้งไปฝากเค้าตลอดเลย พี่เค้าจะให้เงินเราตลอดเลย บางทีเราก็อยากจะให้พี่เค้าบ้างนะ ที่ชอบพาเราไปที่ๆเราอยากไป******



*****เลยมาวันสุดท้ายที่พี่เค้าเปลี่ยนไปดีกว่าเนอะเรื่องระหว่างเรามันเยอะมาก


คือพี่เค้าชวนเราไปเที่ยวสวนสัตว์แห่งหนึ่งที่มาเขาสีเขียว (ใบ้แบบนี้555555 เค้ารู้กันหมดละ) พี่เค้าก็มารับเราไปเที่ยวกัน แล้วก็แวะไปอ่างเก็บน้ำบางพระ

เราพึ่งเคยเห็นที่นี่ครั้งแรกเลยนะ สวยมากจริงๆค่ะ ตอนนี้เราก็ยังอยากไปอยู่เลยนะแต่ไม่มีคนพาไปค่ะ พี่เค้าก็เอารถเติมน้ำมันเราก็รออยู่ในรถ แล้วก็เล่น

โทรศัพท์พี่เค้าแหละ ก็เจอรูปที่พี่เค้าชอบพี่เค้าชอบทักผญ.คนนี้มากๆ มีแอบเก็บรูปผญ.คนนี้ใว้ในเครื่องด้วยนะ เราก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ พอไปถึงเขาเขียวก็

เที่ยวเล่นปกติ เดินดูโน่นดูนี่ เล่นด้วยกัน (คิดถึงวันนั้นจัง) จนเวลากลับบ้านก็แวะกินข้าวแล้วก็กลับ พี่เค้าเล่นผมเราแล้วเค้าก็บอกว่าตาน้องสวยพี่ชอบ (ควัก

ลูกตาทิ้ง T____T  ) แล้วเค้าก็จับมือเราเอาไว้ตลอดทาง ทั้งๆที่เราไม่รู้ว่าเราอยู่ในฐานะอะไรในตอนนั้น พอถึงบ้านพี่เค้าเราก็เพลียแดดมากเลยเลยนอน

งีบสักพักที่เดิม (ที่นอนของช้านนนนนนนนนนนน)  พี่เค้าก็แนวเดิมนั่งเล่นคอมเราเลยหลับไป แล้วพี่เค้าก็มานอนข้างๆเรา (ตรงพื้น) สักพักก็เข้ามานอนกับ

เรา เรานี่เห้ยไม่รู้จะทำไงแล้วงงไปหมดแล้ว เค้าก็มองหน้าเราก็มานอนทับเรา (ฮั่นแน่อย่าคิดมาก) แล้วก็จูบหื่มเค้าเหมือนจะอยาก.........เราแต่เราไม่ยอม

เพราะไม่รู้ว่าจะอยู่ในฐานะอะไร พี่เค้าเลยบอกว่าพี่แกล้งเล่น เราก็เลยเบาๆใจ แล้วเค้าก็หอมเรา 4 สเต็บ ฮร่าาา หน้าผากแก้มแล้วก็ปาก เราก็หอมเค้านะ

แหะๆ  เค้าก็ให้เราเปิดเฟสให้เค้าดูว่าเราคุยกับใครบ้าง (คิดไปเองมั้ง) พี่เค้าก็เปิดของเค้าให้ดูด้วย แล้วก็มาส่งเรา พอเวลาผ่านไปเค้าก็เปลี่ยนๆ ไม่ค่อยคุย

ไม่ค่อยอะไรกับเรา แต่พี่เค้าฝากวุฒใบจบการศึกษาอะค่ะใว้กับเรา เราก็เก็บไว้รอพี่เค้ามาทวงแหละ


****จนมาวันนึงเลิกเรียน เราก็เจอพี่เค้าเดินกับผู้หญิงอีกคนรุ่นเดียวกับเรา เราเลยจะเดินเข้าไปแต่ไม่รู้ใจตัวเองว่าจะเดินเข้าไปทำไม เลยหยิบวุฒิที่พี่เค้า

ฝากใว้ เดินเอาไปให้แล้วคุยกับพี่เค้าว่า "พาเด็กไปเที่ยวหรอ" ....เค้าก็ตอบเรากลับมาว่า "อื่ม" ตอนนั้นเราไม่รู้จะอธิบายยังไงเลยค่ะเจ็บมาก ใจมันชาไป

เลย เราก็รู้วันนั้นแหละทีพี่เค้าไม่เอาเราแล้ว เราถามใจตัวเองว่าเราผิดอะไร


จนผ่านไปหลายเดือนก็เจอพี่มุมตลอด จนพี่เค้าจบเราก็ขึ้น ม.6 จนตอนนี้ ปี.1แล้วค่ะก็ยังไม่ลืมเลย ตอนนี้พยายามลืมค่ะ มีคุยด้วยกันบ้างพี่เค้าคงเหงาโทร

ไลน์มาคุยกับเราเราง่วงมากแต่ก็ทนคุยนะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันพอเค้าคุยเค้าก็หายไปเลย จนปัจจุบันพี่เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ดูน่ารักสดใสดีแลเค้าจะมีความสุข

ด้วย เราก็พอทำใจได้แต่อยากจะตัดออกไปเลยเลยลบเฟสไปเพื่อลบความทรงจำระหว่างเราก็พี่มุม แต่วันนี้เราก็มีแฟนนะคะเราทำเพื่อคนที่เรารักลืมพี่มุมให้

ได้ .............
แล้วคุณละคะมีใครมั้ยที่ยังอยู่ในความทรงจำแล้วยังลืมไม่ได้...

**********ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ

ภาษามันอาจจะไม่โดนใจใครขอโทดด้วยนะคะ ถ้ามีตรงไหนบกพร่องก็ขอโทดมาในที่นี้ด้วยขอบคุณค่ะ (_ _   ) .......นานาขอบคุณ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่